Urtarrilaren 9ko mobilizazio garrantzitsutik bi egunera, Bake Bidean eta Saretik mezu bat helarazi nahi diogu euskal gizarteari, deialdiaren garrantziaz

Hegoaldean, 220 herri baino gehiago izango dira milaka gizon eta emakume hartuko dituztenak, euskal presoen eskubideak funtsean urratzen dituen espetxe politika hau amaitzeko lanean jarraitzeko prest daudenak.

Agintariek adierazitako osasun-segurtasun neurri guztiak zainduz egingo dugu.

Mobilizazio egun bat ere izango da, hainbat jarduerarekin. Giza kateetatik, mosaikoen eraketatik eta, batez ere, gure mugikorren bidezko argien ikuskizunetik, presoak eta erbesteratuak etxera itzultzeko bidea ireki behar dela adierazi nahi baitute.

Urtea itxaropenetik hasten da. Espetxe-politikan zerbait mugitzen da. Gerturatze batzuk gertatzen ari dira, eta hori lasaigarri bat da familia batzuentzat, preso dauden senideak bisitatzeko urteetan zehar egiten ari diren distantzia luzeak murrizten baitituzte.

Baina oraindik bide luzea dago egiteko. Horregatik, oraindik ere oso garrantzitsua da jendea kalera ateratzea. Espainia eta Frantziako gobernuei ausardia gehiago eskatzea.

Espainiako espetxeetan dauden 163 presoetatik, % 29 batez beste 600/1.100 km-ra daude, eta % 20 400/590 km-ra. Eta % 38 100/390 km artean. Eta 25 preso baino ez daude Euskal Herriko kartzeletan.

Hasi berri den urte honek izan behar du konponbidearen urtea. Hiru helburu ditugu:

Preso guztiak Euskal Herrira eta erbesteratuen itzulera.

Graduek progresioa preso guztientzat. Espainiako kartzeletan dauden 163 presoetatik 107 lehen graduan daude. Preso batzuk 30 urteko askatasun-gabetzearen ondoren ateratzen ari dira, eta lehen graduan ateratzen ari dira.

– Gaixotasun larriak dituzten preso guztiak aske uztea.

Urtarrilaren 9an, berriz ere, Espainiako eta Frantziako gobernuei mugitzeko eskatuko diegu. Egiten ari diren urrats herabeak azkarrago egin daitezela esateko. Egoera honekin amaitu behar dela, bi arrazoirengatik: legeak baimentzen duelako eta gizatasun hutsagatik.